سیستم های روانکاری متمرکز در اواسط دهه 1930 معرفی شدند. از آن زمان، تحقیقات زیادی بر حل مشکلات جریان روان کننده های چسبناک، مانند گریس، متمرکز شده است تا سیال را به درستی به نقاط تعیین شده برساند. پیشرفت‌های فناوری، سیستم‌های روان‌کاری متمرکز امروزی را با روش‌های تحویل دقیق برای طیف وسیعی از کاربردهای صنعتی ایجاد کرده است. سیستم های روانکاری متمرکز گاهی اوقات به عنوان سیستم های روانکاری خودکار شناخته می شوند، زیرا آنها به طور کامل یا بیشتر در فرآیند توزیع روانکار کامپیوتری هستند. این سیستم‌ها خطر خطای انسانی را از بین می‌برند و زمانی که یک برنامه نیاز به روان‌کاری بسیاری از اجزا در ماشین‌های متعدد دارد، دقت را افزایش می‌دهند.

روانکاری متمرکز می تواند گریس یا روغن را به یک نقطه روانکاری برساند. عملیات اساسی یک سیستم متمرکز شامل موارد زیر است: کنترل کننده سیستم و انژکتورها از پیش تنظیم شده اند تا مقدار خاصی از روان کننده را در یک بازه زمانی مشخص تحویل دهند. برای تحویل روانکار، پمپ روان کننده توسط کنترلر، از طریق یک شیر برقی هوا فعال می شود. این باعث ایجاد فشار در خطوط می شود و باعث می شود گریس از انژکتورها خارج شود. یک سوئیچ فشار در سیستم تعبیه شده است تا پس از اتمام تزریق روان کننده، پمپ را غیرفعال کند. در آخرین مرحله از این فرآیند، سیستم هر روان کننده باقی مانده در خطوط را با تخلیه به داخل مخزن هدایت می کند.

پیشرفت های فناوری محصولات زیادی را برای کنترل و نظارت بر سیستم های روانکاری متمرکز ایجاد کرده است که دقت و قابلیت اطمینان این سیستم ها را بیشتر می کند. انژکتورهای روان کننده، لوله کشی سیستم و مخازن روان کننده معمولاً توسط آلارم کنترل می شوند. هنگامی که یک الگوی جریان نامطلوب وجود دارد یا زمانی که مخزن روان کننده کم است، یک سیگنال هشدار ارسال می شود. گنجاندن چنین هشدارهایی در یک سیستم در نگهداری پیشگیرانه مفید است. علاوه بر این، برای طولانی‌تر کردن فواصل نگهداری، مخازن روان‌کننده با ظرفیت بالا را می‌توان در سیستم‌ها گنجاند و معمولاً دو برابر حجم مخزن سیستم رایج را نگه می‌دارد