خرید یونیت یا پاورپک هیدرولیک

نحوه انتخاب موتورهای هیدرولیک برای یونیت یا پاورپک هیدرولیک

موتور منبع نیرو یا محرک اصلی با اکثر واحدهاییونیت یا پاورپک هیدرولیک مرتبط است، که عموماً بر اساس سرعت، سطح گشتاور و ظرفیت قدرت آن انتخاب می‌شود. موتوری که اندازه و قابلیت‌های آن مکمل واحد قدرت هیدرولیک باشد، می‌تواند انرژی تلف شده را به حداقل برساند و کارایی هزینه را در دراز مدت افزایش دهد.

معیارهای انتخاب موتور با توجه به نوع منبع تغذیه مورد استفاده متفاوت است. به عنوان مثال، یک موتور الکتریکی دارای گشتاور اولیه بسیار بیشتر از گشتاور عملیاتی آن است، اما موتورهای دیزلی و بنزینی دارای منحنی گشتاور به سرعت یکنواخت تری هستند که مقدار گشتاور نسبتاً ثابتی را در سرعت های کار بالا و پایین ارائه می دهند. در نتیجه، یک موتور احتراق داخلی ممکن است بتواند پمپ بارگذاری شده را راه اندازی کند، اما اگر به درستی با واحد قدرت هیدرولیک مطابقت نداشته باشد، توان کافی برای رساندن آن به سرعت کار را فراهم نکند.

اندازه موتور برای یونیت پاورپک هیدرولیک

به عنوان یک قاعده کلی، توان یک موتور دیزلی یا بنزینی مورد استفاده با واحد یونیت-پاورپک هیدرولیک باید حداقل دو برابر یک موتور الکتریکی مناسب برای همان سیستم باشد. با این حال، هزینه برق مصرف شده توسط یک موتور الکتریکی در طول عمر عملیاتی آن معمولاً از هزینه خود موتور بیشتر است، و پیدا کردن واحدی با اندازه مناسب که مصرف انرژی را هدر ندهد مهم است. اگر فشار پمپاژ و جریان مایع در یک نرخ ثابت تنظیم شود، اندازه موتور را می توان با توجه به پارامترهای زیر اندازه گیری کرد:

• اسب بخار

• گالن در دقیقه

• فشار، بر حسب پوند بر اینچ مربع (psi) اندازه‌گیری می‌شود

• راندمان پمپاژ مکانیکی

در برخی موارد، سیستم هیدرولیک ممکن است به سطوح مختلف فشار در مراحل مختلف فرآیند پمپاژ نیاز داشته باشد، به این معنی که اسب بخار را می توان به عنوان ریشه میانگین مربع (rms) محاسبه کرد و یک موتور کوچکتر ممکن است برای پروژه کافی باشد. با این حال، موتور همچنان باید بتواند گشتاور مورد نیاز را برای بالاترین سطح فشار در چرخه برآورده کند. هنگامی که rms و حداکثر گشتاور (شامل سطوح اولیه و عملیاتی) محاسبه شد، می توان آنها را با نمودارهای عملکرد سازنده موتور ارجاع داد تا مشخص شود که آیا موتور اندازه لازم است یا خیر.

قدرت موتور الکتریکی پاورپک هیدرولیک

موتورهای الکتریکی و موتورهای احتراق داخلی، مانند موتورهای دیزلی یا بنزینی، ویژگی‌های گشتاور متفاوتی را نشان می‌دهند که ظرفیت‌های متفاوت قدرت آنها را دیکته می‌کند. یک موتور الکتریکی سه فاز معمولی توالی کار خود را با چرخاندن روتور آغاز می کند. هنگامی که روتور شتاب می گیرد، سطح گشتاور اندکی کاهش می یابد، سپس زمانی که چرخش به یک سرعت خاص در دقیقه رسید، دوباره افزایش می یابد. این افت موقت به عنوان “گشتاور کششی” شناخته می شود، در حالی که حداکثر مقدار به عنوان “گشتاور شکست” تعیین می شود. هنگامی که سرعت روتور از سطح شکست فراتر می رود، گشتاور به شدت کاهش می یابد. منحنی گشتاور به سرعت موتور الکتریکی بدون توجه به ظرفیت قدرت تقریباً یکسان می ماند و معمولاً با سرعت تمام بار اما زیر نقطه شکست کار می کند تا خطر توقف را کاهش دهد.

قدرت موتور بنزینی و دیزلی
موتورهای احتراق داخلی دارای منحنی گشتاور به سرعت متفاوت با نوسانات گشتاور کمتر هستند. به طور کلی، موتورهای دیزلی و بنزینی باید در سرعت های بالاتری کار کنند تا به گشتاور لازم برای تامین انرژی یک پمپ دست یابند. یک موتور احتراق داخلی برای رسیدن به سطوح گشتاور مورد نیاز برای یک واحد قدرت هیدرولیک معمولاً یک اسب بخار قدرت تقریباً دو و نیم برابر بیشتر از همتای موتورهای الکتریکی لازم است. سازندگان معمولاً توصیه می‌کنند که موتورهای بنزینی یا دیزلی به‌منظور افزایش طول عمر موتور، فقط در بخشی از حداکثر توان نامی خود به طور مداوم کار کنند، و نگه داشتن گشتاور زیر حداکثر سطح اغلب می‌تواند کارایی سوخت را بهبود بخشد.

فرآیند بهره برداری از واحدهای یونیت یا پاورپک هیدرولیک
هنگامی که یک واحد قدرت هیدرولیک شروع به کار می کند، پمپ دنده سیال هیدرولیک را از مخزن بیرون می کشد و آن را به یک باتری منتقل می کند. این فرآیند تا زمانی ادامه می‌یابد که فشار درون آکومولاتور به یک سطح از پیش تعیین‌شده برسد، در این مرحله یک شیر شارژ، عمل پمپاژ را تغییر می‌دهد تا سیال به گردش درآید. این باعث می شود که پمپ مایع را از طریق یک شیر شارژ با حداقل فشار به مخزن بازگرداند. یک شیر یک طرفه مخصوص از خروج مایع از آکومولاتور جلوگیری می کند، اما اگر فشار به میزان قابل توجهی کاهش یابد، شیر شارژ مجددا فعال می شود و آکومولاتور دوباره با مایع پر می شود. دورتر از خط، یک شیر فشار کاهش یافته جریان روغن را که به سمت محرک ها حرکت می کند، تنظیم می کند.

اگر آکومولاتور مجهز به دستگاه تندرو باشد، می توان آن را به آکومولاتورهای دیگر متصل کرد تا فشار را نیز شارژ کنند. اغلب، یک ترموستات یا فن خودکار برای کمک به کاهش افزایش دما در نظر گرفته می شود. اگر سیال در سیستم شروع به گرم شدن بیش از حد کند، یک سوئیچ دما می تواند پمپ موتور را خاموش کند، که اگر سطح سیال آن خیلی کم باشد می تواند به پر کردن مجدد مخزن نیز کمک کند. اگر واحد قدرت هیدرولیک دارای چندین موتور پمپ باشد، یک فلوسوئیچ می تواند آنها را در صورت کاهش عرضه سیال جایگزین کند. از سوئیچ های فشار می توان برای تنظیم فشار باتری استفاده کرد و یک سیستم مانیتورینگ می تواند به اپراتورها هشدار دهد که فشار خیلی کم شده است و خطر خرابی واحد قدرت را افزایش می دهد.